Κυριακή Α! Νηστειών- της Ορθοδοξίας...

καλημέρα σε όλους! Κυριακή Α! Νηστειών ή της Ορθοδοξίας σήμερα..πήγα και γω στην εκκλησιά μέρα που είναι..

(από http://tinyurl.com/648e5sb)

Κυριακή Α' Νηστειών (Ορθοδοξίας)

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής,

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

***

Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο

Κεφ. 1, χωρία 44 έως 52

44 Τῷ καιρῷ ἐκείνω  ἠθέλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. 45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου. 46 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 48 εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς ᾿Ισραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49 λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. 50 ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ. 51 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. 52 καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ' ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνο τον καιρό θέλησε ο Ιησούς να βγει να πάει στη Γαλιλαία. Βρίσκει τότε τον Φίλιππο και του λέγει· Ακολούθησε με. Και ήταν ο Φίλιππος από τη Βηθσαϊδά, από την πόλη του Ανδρέα και του Πέτρου. Βρίσκει ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ και του λέγει. Βρήκαμε εκείνον πού έγραψε ο Μωυσής στο νόμο και οι Προφήτες, τον Ιησού το γιο του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ. Και ο Ναθαναήλ του είπε· Από τη Ναζαρέτ μπορεί να βγει τίποτα καλό; Του λέγει ο Φίλιππος. Έλα να δεις. Είδε ο Ιησούς τον Ναθαναήλ να έρχεται σε αυτόν και λέγει γι' αυτόν: Να πραγματικά Ισραηλίτης πού δεν υπάρχει μέσα του δόλος. Του λέγει ο Ναθαναήλ. Από που με ξέρεις; Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Πριν να σε φωνάξει ο Φίλιππος, όταν ήσουν κάτω από τη συκιά, σε είδα. Αποκρίθηκε ο Ναθαναήλ και του λέγει: Διδάσκαλε, συ είσαι ο υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλιάς του Ισραήλ. Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Πιστεύεις, επειδή σου είπα πώς σε είδα κάτω από τη συκιά; Μεγαλύτερα από αυτά θα δεις. Και του λέγει. Σας βεβαιώνω πώς πολύ γρήγορα θα δείτε ανοιγμένο τον ουρανό και τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν κοντά στον υιό του ανθρώπου.

***

Από την προς Ρωμαίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ. 11, χωρία 24 έως 26 και χωρία 32 έως 40

24 Αδελφοί, πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, 25 μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, 26 μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.

32 Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, 33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, 34 ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, ο Μωϋσής ήταν άνθρωπος με πίστη, γι' αυτό, όταν μεγάλωσε αρνήθηκε να λέγεται γιος της κόρης του Φαραώ, και προτίμησε μάλλον να κακοπαθεί μαζί με το λαό του Θεού παρά να χαίρεται πρόσκαιρη και αμαρτωλή απόλαυση(καλοπέραση). Έκρινε πώς ήταν πιο μεγάλος πλούτος από τους θησαυρούς της Αιγύπτου να ονειδίζεται σαν τον Χριστό, γιατί έβλεπε μακρύτερα, στην αμοιβή, δηλαδή, πού θα είχε να λάβει από τον Θεό.

Και τί να λέγω περισσότερα; Στα αλήθεια δεν θα με φτάσει ο χρόνος να διηγούμαι για τον Γεδεών, για τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεφθάε, για τον Δαβίδ και τον Σαμουήλ και για τους προφήτες. Όλοι τους αυτοί με την πίστη νίκησαν βασίλεια, εργάστηκαν την αρετή, έλαβαν από τον Θεό επαγγελίες, έκλεισαν στόματα λιονταριών, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, γλύτωσαν από το στόμα του μαχαιριού, γιατρεύτηκαν από αρρώστιες, έγιναν δυνατοί στον πόλεμο νίκησαν και κυνήγησαν εχθρικά στρατεύματα· γυναίκες πήραν αναστημένα τα πεθαμένα παιδιά τους, άλλοι δάρθηκαν και δεν έστερξαν να αρνηθούν την πίστη τους και να γλυτώσουν, γιατί σκοπός τους ήταν να δουν μια καλύτερη λύτρωση· άλλοι πάλιν απ' αυτούς εμπαίχθηκαν και μαστιγώθηκαν κι ακόμα δέθηκαν και φυλακίσθηκαν, λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, δοκίμασαν πειρασμούς, τους έφαγε το μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι προβιές και γιδοτόμαρα, μέσα σε στέρηση και θλίψη και κακουχία, γυρίζοντας στις ερημιές και στα βουνά, στις σπηλιές και στις τρύπες της γης· δεν ήταν άξιος ο κόσμος για τέτοιους ανθρώπους.

Κι όλοι ετούτοι, αν και έδωκαν τη μαρτυρία της πίστεως, όμως δεν είδαν να εκπληρώνεται γι' αυτούς η θεία υπόσχεση, γιατί ο Θεός πρόβλεψε κάτι καλύτερο για μας να μη λάβουν, δηλαδή εκείνοι χωρίς εμάς τον τέλειο μισθό τους.

***

Κυριακή Α' Νηστειών (Ορθοδοξίας)

(Ιω. α’, 44-52)

κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Η Εκκλησία είναι μητέρα όλων των Χριστιανών και διακρίνεται σε στρατευόμενη στη γη και σε θριαμβεύουσα στον ουρανό. Οι χριστιανοί οφείλουν πίστη στην Εκκλησία την οποία  ομολογούν με το σχετικό άρθρο του Συμβόλου της πίστεως, εις Μίαν, Αγίαν, Καθολίκήν και Αποστολίκήν Εκκλησίαν. Η Εκκλησία αγαπά τα παιδία της και γι' αυτό λέγεται καθολική, επειδή έχει  ως σκοπό να συνάξει όλα τα τέκνα της τα διασκορπισμένα στον κόσμο ολόκληρο.

Υπήρξε όμως εποχή κατά την οποία η Εκκλησία καταδιώχτηκε και τα παιδία της υπέφεραν πολλά βάσανα σε σημείο να οδηγηθούν σε μαρτύρια και θανάτους. Αυτά τα λείψανα των μαρτύρων τα μάζεψε η Εκκλησία και τα τίμησε ποικιλοτρόπως. Τα τοποθέτησε κάτω από την Αγία Τράπεζα και  είναι αδύνατο να γίνουν εγκαίνια Ναού  αν δεν υπάρχουν Άγια λείψανα, γιατί η Εκκλησία είναι θεμελιωμένη πάνω στο Αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού  ο  Οποίος αποτελεί  τον  ακρογωνιαίο  λίθο και την κεφαλή της Εκκλησίας. Επίσης  οι μάρτυρες  πότισαν το δένδρο της Εκκλησίας με το αίμα τους και έτσι οι Χριστιανοί δε  λησμονούν ότι πατούν πάνω στο έδαφος που είναι  ποτισμένο  από  αυτό το αίμα και τον ιδρώτα  των αγίων.

Για τον λόγο αυτόν και όχι μόνο,  η Εκκλησία τιμάει τους αγίους,  εκτός των άλλων, και  με τις εικόνες τους. Όμως οι εικόνες είναι απαραίτητες και για την ιερή διακόσμηση του Ναού. Οι Χριστιανοί εισερχόμενοι στο Ναό  αισθάνονται ότι βρίσκονται στον ουρανό, ανάμεσα στους αγίους και τους αγγέλους όπου είναι η μόνιμη πατρίδα τους. Αλλά οι εικόνες στο Ναό έχουν και διδακτική σημασία, γιατί η όλη εμφάνιση των αγίων μας καλούν να τους μιμηθούμε και γι' αυτό πολύ εύστοχα χαρακτηρίσθηκαν ως βιβλίο των αγραμμάτων. Και πράγματι στον καιρό της δουλείας οπότε δεν υπήρχαν σχολεία οι εικόνες έπαιξαν σημαντικό ρόλο για την θρησκευτική διαπαιδαγώγηση του λαού.

Τέλος, μερικές εικόνες είναι και θαυματουργικές, όπως   μαρτυρούν πολλά  περιστατικά. Πόσο λάθος κάνουν λοιπόν όσοι περιφρονούν ή και πολεμούν ακόμη  τις εικόνες, και αμφισβητούν τη  θαυματουργική  δύναμη που  δίνει ο  Θεός στους  Αγίους.  Τα γεγονότα όμως τους διαψεύδουν, γιατί είναι τόσα τα θαύματα που επιτελούνται, η  διήγηση των οποίων απαιτεί πολύ χρόνο.

Εναντίον των εικόνων και των αγίων στρέφονται ιδιαίτερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά ή σπουδαστές των Γραφών ή Χιλιαστές οι οποίοι βρίσκονται σε φοβερή πλάνη. Οι χριστιανοί πρέπει να προσέχουν να μη μολυνθεί η  πίστη τους από τη διδασκαλία των  αιρετικών αυτών, γιατί ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος. Και βέβαια  δε  λέει κανείς ότι πρέπει να τους μισούν, γιατί το μίσος προέρχεται από το διάβολο, αλλά πρέπει να τους βλέπουμε σαν ασθενείς και να παρακαλούμε το Θεό για τη θεραπεία τους. Άλλωστε η Εκκλησία εύχεται για την επιστροφή των πλανεμένων.

Τέλος οι χριστιανοί οφείλουν να μιμούνται τη ζωή των Αγίων στη σταθερότητα της πίστης τους, την οποία δεν αρνήθηκαν ακόμη και μπροστά στο μαρτύριο. Αυτή την πίστη καλούνται να παρουσιάζουν στην καθημερινή τους ζωή  για να φανούν άξιοι της κλήσεως που τους έκανε ο Θεός. Για να μιμούνται τους Άγιους, και κυρίως τον Ίδιο το Χριστό, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος,  μιμηταί μου γίνεσθε όπως και εγώ γίνομαι μιμητής του Χριστού. Αμήν.

άντε και του χρόνου..