Ο Νίκος Παπάζογλου γέμισε τουλάχιστον μια 20ετία με τα τραγούδια του. Πάντα γελαστός, αισθαντικός συντρόφευε το κοινό του με το κόκκινο μαντήλι του. Δυστυχώς, έφυγε την Κυριακή, εντελώς βροχερή και συννεφιασμένη, 17 Απριλίου \
Ήταν μία από τις πλέον ιδιαίτερες φωνές της ελληνικής μουσικής. Εξαιρετικά βαθιά, γνώριμη για τον λυγμό της και άκρως χαρακτηριστική για το χρώμα της, μας έκανε να τον αγαπήσουμε και δημιουργήθηκε μια μοναδικά ερωτική σχέση με το κοινό του.
Γέννημα- θρέμμα της Θεσσαλονίκης, ο Νίκος Παπάζογλου ασχολήθηκε με τη μουσική μέσα από γκρουπ την περίοδο 1965 – 1970. Μετακομίζει στο Aachen της Γερμανίας με το συγκρότημά του ΖΗΛΩΤΗΣ, προκειμένου να επιτύχουν κάτι σε σχέση με τη διεθνή αγορά.
Το 1977 ο Νίκος Παπάζογλου κατέβηκε στην Αθήνα, για τις ανάγκες της παράστασης «Αχαρνής» του Διονύση Σαββόπουλου, όπου έπαιζε και τραγουδούσε. Συμμετέχει φυσικά και στο δίσκο που κυκλοφόρησε στη συνέχεια.
Ένα χρόνο μετά ο δίσκος "Η Εκδίκηση Της Γυφτιάς" τινάζει στα θεμέλια της μουσικής της εποχής. Ξυδάκης, Ρασούλης και Παπάζογλου σε μια δουλειά που σημάδεψε για πάντα το ελληνικό τραγούδι.
Από τότε γυρίζει όλη την Ελλάδα στήνει μόνος του τις συναυλίες του και προσφέρει άλλη οπτική και ποιότητα στην εγχώρια μουσική.
Εδώ και μέρες έδινε την νέα μεγάλη του μάχη κόντρα στον καρκίνο, με χημειθεραπείες. Το πάλεψε με τόλμη και δύναμη ως το τέλος, για να φύγει τελικά στα 63 του.
δε θα πώ πολλά, το άρθρο με καλύπτει απόλυτα ειδικά αυτά που αναφέρει στη 2η παράγραφο , μπόρεσα και γω με κάποιεςσ μουσικές γνώσεις να τα αντιληφθώ...
στο άκουσμα της είδησης, προσπαθώντας να το αντιληφθώ, το μυαλό κάνει περίεργες σκέψεις, θυμήθηκα, που πριν περίπου ένα χρόνο έφυγε και ο Μάνος Ξυδούς...πολλές φορές συνειδητοποιούμε την αξία των ανθρώπων, όταν φεύγουνε, όταν αισθανόμαστε την απώλεια τους...
Το χω γράψει και σε άλλες παρόμοιες αναρτήσεις, πολλοί λένε πως οι άνθρωποι δε πεθαίνουν όταν υπάρχουν άνθρωποι που τους θυμούνται...μόνο και μόνο από το έργο του αυτός ο καλλιτέχνης δε θα ξεχαστεί...
αυτά τα λόγια τα φτωχά ως ελάχιστο δείγμα τιμής και σεβασμού από μένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου