Μπορείτε να επικοινωνήσετε με το διαχειριστή του blog μέσω του e-mail
dionysioss.blogspot.com@gmail.com
Σχόλια, παρατηρήσεις, προτάσεις και
ό,τι άλλο θέλετε για να γίνει αυτή η προσπάθεια καλύτερη...

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

καλημέρα και καλό μήνα!...


καλημέρα και καλό μήνα σε όλους.καλοσορίζω και το νέο μέλος της παρέας "Ευ αγωνίζεσθαι" Ευελπιστώντας να μη επαληθευτεί η παροιμία "Μάρτης γδάρτης και παλουκοκαύτης"...άλλωστε θεωρείται και ο πρώτος μήνας της Άνοιξης...
και ψάχνοντας βρήκα και ένα έθιμο με το ίδιο όνομα (Μάρτης ή Μαρτιά)



Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.Από τη 1η Μάρτη τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία «Μάρτινκα» και στην Αλβανία ως «Βερόρε». Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον «Μάρτη» σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή. Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται «Μαρτενίτσα». Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η «Μαρτενίτσα» λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία. Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία «Μαρτιζόρ». Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός - Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι. Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.


4 σχόλια:

χειροτεχνηματα λενα είπε...

καλησπερα και καλο μηνα διονυση!!!!

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτηση! Από ότι κατάλαβα, το έθιμο είναι παρόμοιο εδώ στις γύρω χώρες.
Με προβλημάτισες, ως προς το αντί να δούμε τις ομοιότητες που έχουμε με τους γύρω μας, κοιτάμε τις διαφορές μας και πως θα τις διευρύνουμε. Δεν είναι λίγο παράλογο όλο αυτό;
Καλές Απόκριες!

ΔΙΟΝΥΣΗΣ είπε...

χαιρετισμούς, καλά Κούλουμα και Καλή Σαρακοστή στα πανέμορφα χειροτεχνήματα!

ΔΙΟΝΥΣΗΣ είπε...

κα Σταυρούλα καλημέρα και ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο...και γω αυτή τη εικόνα σχημάτισα ως προς την ομοιότητα του εθίμου στις γειτονικές χώρες...διαφωνώ ως προς τον προβληματισμό...η διαφορετικότητα αφού μιλάμε για διαφορετικές χώρες ίσως είναι αναμενόμενη...εξάλλου ας μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για έθιμα.και πιστεύω ότι τέτοιες διαφορές δε προκαλούν προβλήματα ανάμεσα σε λαόυς ειδικότερα όταν αποκαλούμαστε πολυπολυτισμική κοινωνία...με βάση τη μελέτη, καλή γνώση της γλώσσας μας, ιστορίας μας, του πολιτισμού μας και με αμιβαίο σεβασμό νομίζω πως είναι θεμιτή η μελέτη-σ΄΄υγκριση με άλλους λαούς, άλλους πολιτισμούς...έτσι έρχονται οι άνθρωποι-λαοί πιο κοντά...εξάλλου σήμερα αυτό είναι πιο εύκολο από ποτέ δεδομένου της εξέλιξης της τεχνολογίας και της ευκολίας σε πρόσβαση πληροφοριών και επικοινωνία...καλά Κούλουμα και καλή Σαρακοστή...