επιτέλους επανήλθαμε!

καλημέρα σας!

μετά από μια μικρή ανάπαυλα λόγω ασθενείας, δηλούνουμε πάλι παρών!θα ξεκινήσω με τη ομιλία του Γ.Γραμματικάκη που πραγματοποιήθηκε τη κυριακή στο θέατρο Αργοστολίου "ο Κέφαλος". το θέτρο ήταν κατάμεστο η αίθουσα ο εξώστης , το φουαγιέ(ακόμη και καθιστοί στους διαδρόμους)!μπροστά σε ένα πολυπληθές λοιπόν κοινό ο κ.Γρααμματικάκης έκανε την ομιλία του για το αρχέγονο φως. Σίγουρα τα όσα ανέφερε ήταν ενδιαφέροντα ομως τα παρουσίασε με τέτοιο τρόπο ώστε ήταν κατανοητά σχεδόν σε όλους! ε΄να ακόμη στοιχείο που παρατήρησα ήταν ότι στη ομιλία του πέραν των οσων είχαν να κάνουν με τη φυσική δε απουσίασε το χιούμορ(οι μόνες περιπτώσεις που έσπαγε η απόλυτη υσηχία του κοινού ) καθώς και άλλα πράγματα όπως η αξίασ της γυναίκας η σημαντικότητα του έρωτα, να έχουμε αγάπη και να ενδιαφερόμαστε για τη φύση).

επειδή ήμασταν "καλό ακροατήριο" στο τέλος μας παρουσιάσε ένα ολιγόλεπτο απόσπασμα ενόςμιας σύνθεσης που είχε κάνει κάποιος φίλος του συνθέτης στη Αμερική και είχε να κ'άνει με το πως πίστευε ότι έγινε ηχιτικά το "big bang"! σημαντική ήταν και η δυνατότητα που πρόσφερε στο κοινό για ερωτήσεις.

αν και ήμουν με δέκατα νομίζω, πραγματικά ήταν κορυφαίος.

1 μεγάλο μπράβο λοιπ΄ν στη ΤΕΔΚΙ  και στο παράρτημα της νωσης Φυσικων Κεφ/νιάς για τη πρωτοβουλία και τη οργάνωση αυτής της ομιλίς που σημειωτέον είναι η τρ΄τη που πραγματοποιείται από το 2009. και πάλι μπράβο! 

είναι πολύ θετική η αθρόα συμμετοχή του κόσμου, πράγμα που σημαίθνει ότι ακόμα ενδιαφέρεται , σε μια σίγουρα δύσκολή εποχή είναι θετικότατα ότι νοιαζόμαστε ακόμα για το γίνετια τι υπάρχει γύρω μας!

ιδού και κάποιες φωτό...

από τη έναρξη της ομιλίας του-χαιρετισμός,

κατά τη διάρκεια της ομιλίας του δείχνοντας μας ένα βίντεο όπου συνδίσε το αρχέγονο φως με μουσική,

κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων του κοινού, μαζί με το πρόεδρο τεδκι, κ.Κοτσιλίνη  σε ρόλο συντονιστή,

Ημέρα του καταναλωτή ήταν τη Δευτέρα που όμως σημαδεύτηκε από την αύξηση του φ.π.α.

να μη ξεχάσω να σας παρουσιάσω φωτό που κατάφερα και έβγαλα χτές

άλλο ένα μεταίχμιο μεταξύ μ΄ρας και νύκτας!

Τέλος σαν χτες το 1996 έφυγε από τη ζωή ο Οδυσσέας Ελύτης, γνωστός σε όλους από τα ποιήματά του και από το νόμπελ που είχε πάρει.

Ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού κλέινουμε με ένα απόσπασμα από το έργο του «άξιον εστί». Το συγκεκριμένο χωρίο διδάσκεται στη β’ λυκείου.

αυτά

Γύρισα τα μάτια. * δάκρυα γιομάτα

κατά το παραθύρι

Και κοιτώντας έξω * καταχιονισμένα

τα δέντρα των κοιλάδων

Αδελφοί μου, είπα * ως κι αυτά μια μέρα

κι αυτά θα τ' ατιμάσουν

Προσωπιδοφόροι * μες στον άλλον αιώνα

τις θηλιές ετοιμάζουν

Δάγκωσα τη μέρα * και δεν έσταξε ούτε

σταγόνα πράσινο αίμα

Φώναξα στις πύλες * κι η φωνή μου πήρε

τη θλίψη των φονιάδων

Μες στης γης το κέντρο * φάνηκε ο πυρήνας

που όλο σκοτεινιάζει

Κι η αχτίδα του ήλιου * γίνηκε, ιδέστε

ο μίτος του Θανάτου!

Ω πικρές γυναίκες * με το μαύρο ρούχο

παρθένες και μητέρες

Που σιμά στη βρύση * δίνατε να πιούνε

στ' αηδόνια των αγγέλων

Έλαχε να δώσει * και σ' εσάς ο Χάρος

τη φούχτα του γεμάτη

Μέσ' απ' τα πηγάδια * τις κραυγές τραβάτε

αδικοσκοτωμένων

Τόσο δεν αγγίζουν * η φωτιά με το άχτι

που πένεται ο λαός μου

Του Θεού το στάρι * στα ψηλά καμιόνια

το φόρτωσαν και πάει

Μες στην έρμη κι άδεια * πολιτεία μένει

το χέρι που μονάχα

Με μπογιά θα γράψει * στους μεγάλους τοίχους

ΨΩΜΙ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Φύσηξεν η νύχτα * σβήσανε τα σπίτια

κι είναι αργά στην ψυχή μου

Δεν ακούει κανένας * όπου κι αν χτυπήσω

η μνήμη με σκοτώνει

Αδελφοί μου, λέει * μαύρες ώρες φτάνουν

ο καιρός θα δείξει

Των ανθρώπων έχουν * οι χαρές μιάνει

τα σπλάχνα των τεράτων

Γύρισα τα μάτια * δάκρυα γιομάτα

κατά το παραθύρι

Φώναξα στις πύλες * κι η φωνή μου πήρε

τη θλίψη των φονιάδων

Μες στης γης το κέντρο * φάνηκε ο πυρήνας

που όλο σκοτεινιάζει

Κι η αχτίδα του ήλιου * γίνηκε, ιδέστε

ο μίτος του Θανάτου!